Հանրագիտարան >> Կրոնի հանրագիտարան >> Տրապիզոնի ավետարան

«ՏՐԱՊԻԶՈՆԻ ԱՎԵՏԱՐԱՆ» , XI դ. 1-ին կեսի պատկերազարդ, տոնական ձեռագիր մատյան: Ընդօրինակվել է, հավանաբար, Բագրատունիների վերջին թագավորներից մեկի պատվերով: Գրչության վայրը, գրիչը և ծաղկողը անհայտ են: XII դ. եղել է մի ազնվականի մոտ: 1803-ին Իգնատիոս Փափազյանը Վենետիկ է բերել Տրապիզոնից (այստեղից էլ՝ անունը): Պահվում է  Վենետիկի Մխիթարյան մատենադարանում (ձեռ. N1400, չափերը՝ 47,5x36,5 սմ, բաղկացած է մագաղաթե 634 թերթից, կազմը կաշվից է, ուշ շրջանի՝ մինչև 1425-ը): Ձեռագիրը Ս. Ղազար վանքի ամենամեծ մատյանն է: «Տրապիզոնի Ավետարան»-ի գեղարվեստական ձևավորումը լրիվ չէ: Պահպանվել են ճոխ պատկերազարդված 10 խորանները, իրենց Ավետարաններից առաջ տեղավորված 4  ավետարանիչների նկարները, շքեղ նկարազարդված անվանաթերթերը (Մատթեոսի նկարը և անվանաթերթն ավելի ուշ շրջանի աշխատանք են), մի մանրանկարում՝ 4 ավետարանիչների նկարները և 7 թեմատիկ տերունական տեսարանները («Ավետում»,  «Ծնունդ»«Տյառնընդառաջ»,  «Մկրտություն»,  «Պայծառակերպություն»«Դեիսուս»,  «Քրիստոս Ամենակալը»): 

 «Տրապիզոնի Ավետարան»-ը  այն հազվագյուտ ձեռագրերից է, որը կրել է բյուզ.անդական գեղանկարչության զգալի ազդեցությունը (սակայն ոչ բոլոր մանրանկարներում հավասարաչափ): Դա  արտահայտվում է հատկապես խորանների քառակուսի համաչափություններում ու  երանգներում, որոնք ստեղծվում են հիմնականում կարմիր-դարչնագույն, ոսկեգույն, դեղին և երկնագույն գուներանգներից: Դրվագավորման ու երանգավորման առումով դրանց մերձ են անվանաթերթերը: Որմնանկարչության մեջ և ավետարան. տեսարանների մեծ մասի ոճում նույնպես բավականաչափ զգալի է բյուզանդական ազդեցությունը: Մյուս մանրանկարների ոճը   («Պայծառակերպություն»«Քրիստոս Ամենակալը» և Մարկոս ավետարանիչի դիմանկարը) առավելապես աղերսվում է արևելաքրիստոնեական արվեստի ավանդույթների հետ: Չնայած այս  տարբերություններին, ձեռագիրը զարդանկարվել է միաժամանակ և նույն արվեստանոցում. դա հավաստում է զարդանկարային մոտիվների ընդհանրությունը խորաններում և սյուժետային մանրանկարների շրջանակներում (անգամ այնպիսիները, որոնք հակված են արևելաքրիստ. ավանդույթներին): Տարբերությունները բացատրվում են զանազան նմուշների օգտագործումով և մի քանի նկարիչների աշխատանքով, ընդ որում՝ հայ նկարիչների, ինչի հավաստիքն է խիստ արտահայտված գրաֆիկական սկիզբը և հուն. Մակագրությունների նկարված (վերանկարված), քան գրված լինելը:  «Տրապիզոնի Ավետարան»-ի մանրանկարներն արտացոլում են որմնանկարչային գեղանկարչության ազդեցությունը գունային լուծումներում (սպիտակավուն երանգներ, կապույտ ֆոն), ձևերի հակիրճ մեկնություններում, որ հատկապես պարզորոշ է  «Քրիստոս Ամենակալի» պատկերում, և հենց որմնանկարչությունն ու առարկայի հեռանկարային դիրքերի ծավալները վկայում են  «Համբարձման» գմբեթային հորինվածքի փոխառված լինելը: 

                                                                                           Քոթանջյան Ն.  

Աղբյուրը՝  «Քրիստոնյա Հայաստան» հանրագիտարան, գլխ. խմբ. Հովհ. Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Երևան, 2002, էջ  1023: 


Տես նաև՝

Ճանաշյան Մ., Հայկական մանրանկարչութիւն, [հ. 1], Վնտ., 1966:

Измайлова Т.А., Армянская  миниатюра XI в., М., 1979;

Weitzmann  R., Die armenische Buch malerei des 10. und beginnenden 11. Jahrhunderts, Baniberg, 1933;

Der Nersessian S., Armenia and the Byzantine Empire, Camb., 1947;

Նույնի, L’art armռnien des origins au XVII sie'cle, P., 1977.


 

ՀՀ, ք. Երևան,
Ալեք Մանուկյան 1,
ԵՊՀ 2-րդ մասնաշենք,
5-րդ հարկ,
Հեռ.` + 37460 71-00-92
Էլ-փոստ` info@armin.am

Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի նյութերի մասնակի կամ ամբողջական օգտագործման, մեջբերումների կատարման դեպքում հղումը պարտադիր է` http://www.armenianreligion.am